İsmet İpek'in kaleminden "Ahmet Şekip Ersoy"

Osmaniye’nin saygın kişilerindendi. “Osmaniye Beyefendisi” idi..  
            
Kendisinin anlattığına göre 1925’de Osmaniye’de, Hacıosmanlı Mahallesinde, Akdeğirmen Caddesindeki dedesinden kalan evde dünyaya geldi. Babası Fettahzadelerden Mehmet Emin efendi, annesi Sezgin’lerden Sıdıka hanımdır. 1932’de eski adı 

Yedi Kânunusani Mektebi olan Osmaniye Yedi Ocak İlkokulu’nu, 1941’de Osmaniye Ortaokulu’nu, 1944’te Adana Erkek Lisesi’ni bitirdi. 1948’de Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra yedek subay olarak askere gitti. 

1950’de Adana Cumhuriyet Savcılığında Stajyer Hâkim olarak mesleki görevine başladı. Ardından Posof Savcı Yardımcılığı, Nurhak Münferit Sulh Hâkimliği, Reyhanlı Hâkim Muavinliği, Samandağ Hâkimliği görevlerini yaptı. 
 
Ailesinin isteği üzerine 1957 yılında hakimlik görevinden istifa edip Osmaniye’de Avukat olarak çalışırken 1963’te yapılan Genel Mahalli Seçimlerde AP’den Osmaniye Belediye Başkanı seçildi. 1968’e kadar bu görevi yaptıktan sonra noter olarak Dörtyol’a ve 1982’de Adana’ya gitti. 
              
28 Nisan 2023 günü Adana’da vefat etti. 
 
Ahmet Şekip Ersoy’un Osmaniye Belediye Başkanlığı zamanında; Şarlak ve Otlugöl sularının içme suyu olarak getirilmesi, İstasyon yolcularının faytonlarla gelip gittiği şehrin en işlek ve prestijli İstasyon Caddesi’nin yeniden düzenlenmesi, 1936’da yapılan Kanaranın modern Mezbahane haline getirilmesi, İtfaiye ve Kültür Merkezi binalarının yaptırılması onun başarılı hizmetleri olarak anıldı. 
 
Belediye Başkanı Ahmet Şekip Ersoy’un en büyük hizmeti, sanayileşmeye başlayan Osmaniye’de elektrik santralinin kurulması idi.  
             
Osmaniye’de; çarşının, kamu binalarının ve ana yolların aydınlatılması için 1943 yılında, Belediye Başkanı Abdürrezzak Güvenç zamanında, çarşı içinde, şimdiki Belediye binası civarında kurulan santralde odun ateşinin buharıyla elektrik üretilmekteydi. Hatta bu elektrik santrali, Adana Valisi Akif İyidoğan’ın da katıldığı bir törenle hizmete girmişti. 1946’da Belediye Başkanı Dr. Ahmet Alkan’ın getirdiği bir dizel motorla elektrik santrali yenilenmiş, 1953’te Belediye Başkanı Dr. İhsan Göknel’in Karaçay Hidroelektrik Santralini yaptırmasıyla şehrin elektrik sorunu çözümlenmek istenmişti.  
 
Ancak çırçır fabrikaları, tahin mahsereleri, un değirmenleri, oto kaynak ve mobilya atölyeleri, fırınlar için mevcut elektrik yeterli değildi. 
 
Hatta yeni konuşlanan 58. Alayının elektrik sorunu dahi tam olarak çözümlenememişti.     
             
Merhum A. Şekip Ersoy diyordu ki; “Bütün bunlara rağmen her geçen yıl sanayinin inkişafına paralel olarak ihtiyacın da artması Osmaniye’yi zor durumda bırakıyordu. Artık küçük boydaki ve mazotla çalışan jeneratörlerle Osmaniye’nin elektrik ihtiyacının giderilemeyeceğini anlamıştık. 

Bu tarihlerde Çukurova AŞ tarafından Gaziantep’e yüksek gerilim hattı çekiliyordu. Biz de Osmaniye’de bir trafo yaptırılarak Çukurova’dan elektrik verilmesi talebinde bulunduk. 
 
Rahmetli İsmet İnönü kabinesinde yine rahmetli Adana Milletvekili Kemal Satır Başbakan Yardımcısı idi. Rahmetli İstanbul Milletvekili amcam Bahir Ersoy ile birlikte ziyaretine gittim. Kemal Satır, amcamı ve beni çok iyi karşıladı. Güzel sözlerle iltifat etti. Olayı teferruatı ile kendilerine anlattım. Elektrik hattının geçtiği Osmaniye’nin girişindeki bataklık alanı kum dökerek sertleştirdik. 1965 yılında elektrik trafosu kurdurmayı başardık.”
 
Merhum A. Şekip Ersoy, Adana’da Müze Müdürü olarak görev yaptığım yıllarda sıkça Müzeye gelirdi. Osmaniye’nin tarihi ve kültürü konularıyla çok ilgiliydi.   
 
Belediye Başkanlığı yıllarından söz ederken diyordu ki; “Bir gün atom ve nükleer silahlarla ilgili bir film gelmişti. Bu eğitici ve öğretici filmi halka göstermek istedim. O günlerde faal olan bütün sinemalar teklifimizi kabul etmediler. 

İşte o zaman Belediyenin sosyal ve kültürel ihtiyaçlara cevap verebilecek bir salonu olması gerektiği inancı bende pekişti. 

Şehir içindeki Siptirli pazarı denilen sebze haline sosyal ve kültürel ihtiyaçlara cevap verebilecek bir salon yapılmasını programa aldım. Kısa bir sürede zemini dükkân ve üstü salon sahne, idareci odaları, makine dairesi ve yazlık sinema, diğer kısımları ile ihtiyaca cevap verebilecek bir binayı tamamlamıştık.

Artık sinema salonlarına ihtiyacımız kalmamıştı. Eğitici, öğretici bir filmi halka gösterebilirdik. Bir tiyatro eseri sahneye konabilirdi.” 

Bir süre Halk Kütüphanesi olarak kullanılsa da uzun yıllar kapalı kalan ve harabe olan sinema salonu Belediye Başkanı Davut Çuhadar zamanında onarıldı, “Ahmet Şekip Ersoy Kültür Merkezi” adıyla yeniden kazandırıldı.

Merhumun ruhu şad olsun!